In het kruipgat,
verstopt voor de wereld,
die lijkt te moorden,
voor een druppel vrede,
Papa gillend naar een schot,
afwendend van de harde wereld,
de deur verborgen in het slot,
een wond die tijd niet heelt,
De bijbel noch de koraan,
kon laaiend verdriet stillen,
en de 'volwassenen' er niet bij stil staan,
wat kinderen willen.
Hugo Serwy: | Dinsdag, mei 06, 2003 10:30 |
Sterk geschreven en o zo waar... | |
Laurens Windig: | Zondag, mei 04, 2003 19:53 |
Stilte | |
eddy daemen: | Zondag, mei 04, 2003 14:22 |
evi i love ya:) | |
bunnie: | Zondag, mei 04, 2003 13:25 |
schitterend geschreven inderdaad zonde al die oorlog zoveel onschuldige die het met de dood moeten bekopen mooi geschreven liefs bunnie |
|
Jeffry: | Zondag, mei 04, 2003 12:13 |
Bravo! xx | |
artemis: | Zondag, mei 04, 2003 12:05 |
prachtig! en waarheid... Go Girl!!!! ;-) liefs en knuf, anneleen. |
|
Auteur: Evi | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 04 mei 2003 | ||
Thema's: |