Uitweg
Ik had het mes in mijn hand
Over 1 minuut zou alles voorbij zijn.
dan werd ik eidelijk gelukkig
en was ik verlost van de pijn.
mijn handen begonnen te trillen
maar voorzichtig begon ik te snijden.
ik voelde het bloed over mijn hand stromen
en een traan over mijn wang glijden.
Ik werd steeds zwaker
en verloor steeds meer bloed
mijn hooft werd lichter
maar het voelde alleen maar goed
Ik wist nog even en dan is het over
geen problemen meer,verlost van al de pijn
mijn gevoel niet meer hoefen te uiten
en het verdriet dat over zal zijn..
Reacties op dit gedicht
| Tine : | Vrijdag, mei 09, 2003 17:55 |
| oej zo'n gedichten laten me steeds schrikken, maar ik denk er ook vaak aan heel vaak, TE vaak maar volgens mij ben is gewoon te laf | |
| Myriamm: | Woensdag, mei 07, 2003 21:28 |
| Hoe liep het af? Toch wel goed hoop ik, anders had je het nooit kunnen verwoorden. Sterkte, ik hoop dat je het zult volhouden. Het is heel verleidelijk maar een jaar later ziet het leven er vaak anders uit. Kop op!, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roomsoesje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||