Niemand weet hoe ik ben.Niemand die me door en door kent.

Ik heb door vele mensen pech in men leven.En kan hun niet vergeven.

Ik voel me heel onzeker over het feit hoe het verder moet met men leven.

Ik kan soms mensen niet uitstaan maar ben al blij dat ik bij hen mag bestaan.

Soms voel ik me echt wel alleen.Al zijn er honderd mensen om me heen.

Soms vraag ik me af wat je kan doen voor mensen die drugs gebruiken , voor mensen die ze misbruiken...

Iedereen steld zich wel eens vragen over die gevaren

Sommige dingen zijn verboden.Maar voor sommige mensen zijn deze woorden overbodig.

Sommige dingen zijn ook wel fijn maar voor mij doet het leven vooral pijn.

Je ziet vaak niet hoe een mens zich voeld , zie verder dan wat er zich buiten het lichaam afspeeld want binnen is er geknoeid en zitten gevoelens verschroeid.

*Goeleke*