Het leven is steeds een vlucht, weg van,
voor alles vlucht een mens weg, zolang het kan.
Een tijd lang vluchtte ik weg van mijn eigenste persoon,
ben ik dan zo ongewoon?
Misschien ben ik ietsjes anders dan jan modaal,
maar ook ik heb een eigen levensverhaal.
Ik vind geborgenheid bij iemand van hetzelfde geslacht,
maar daar hebben de meesten nog nooit over nagedacht.
Is er een wet die beschrijft dat homo-zijn abnormaal is?
de meesten willen enkel zien wat is.
Maar achter het masker staat ook iemand,
iemand die omwille van zijn voorliefdes wordt verband...
Verband omdat men niet weet hoe ermee om te gaan,
hoewel ik nog steeds dezelfde jongen ben en gewoonweg wil bestaan.
Bestaan met mijn fouten en gebreken,
maar laat me alsjeblief mezelf zijn, zonder te moeten faken.
Ik vlucht niet langer voor mezelf maar kijk in de spiegel,
in de spiegel van mijn eigen ziel...
Aanvaard me zoals ik ben en laat me mijn geluk samen met jullie delen,
opdat ik eindelijk de jarenlange wonden, veroorzaakt door onbegrip, kan helen...
En lieve vrienden en familie, kijk me eens in de ogen en dan zie je, die weerspiegelen mijn ziel. Vlucht niet weg van mij maar sta open voor een vriend/broer/zoon die jullie iets te zeggen heeft...