Ze heeft me aan het praten gekregen,
geloof me ik heb jaren en jaren gezwegen...
Ze kreeg me ook aan het huilen,
en ik, ik mocht ondertussen bij haar schuilen...
Praten is iets waar ik normaal niet aan begin,
maar zij bleef me steunen als een echte vriendin...
Ze hield niet op en bleef met vragen komen,
ook moest ik vertellen over mijn dromen...
Toch ben ik best opgelucht door het praten,
ik weet dat zij me nooit zal verlaten...
Ik kan nu echt niet meer zonder haar,
zonder haar, krijg ik het nog heel zwaar...
Shianora: | Zaterdag, maart 12, 2005 10:10 |
super geschreven.... had ik ma zo vriendin.... | |
-guardian-angel-: | Donderdag, mei 22, 2003 16:15 |
.. tsjah wat moet ik nog zeggen he... ookal zo mooi... dikke kus |
|
Auteur: Charmed...one | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 22 mei 2003 | ||
Thema's: |