Zo mager en zo kil
Boten breken waar je ze aanraakt
Eten doet ze niet meer
De spiegel is haar vijand
elke keer weer dat afschuwelijke beeld
elke keer ziet ze weer die dikke ik
elke keer weer opnieuw
Ze wil praten maar de woorden
komen niet
Ze wil lopen maar haar
benen komen tekort
Haar ribben ver uiteen
en haar kaken kun je gemakkelijk zien
Ze is geen lichaam meer
maar een schaduw van angst
Eten voelt als haar vijand
Levenloos valt het lichaam neer