Vanaf het eerste moment dat ik je zag staan,
Wou ik je niet meer laten gaan.
Ik hield zoveel van jou.
Ik wist het gewoon zeker, jou bleef ik eeuwig trouw.
Je was werkelijk alles voor mij!
Nog nooit eerder had ik dit gevoeld,
Jij was gewoon de ware voor mij.
Maar jij had nog een leven...
Eentje waar ik niks van mocht weten.
Je wist wel dat ik dan nooit bij je was gebleven.
Voelde je je niet schuldig door vreemd te gaan?
En kon je zonder zo'n pilletje de hele nacht niet doorgaan?
Ik kon het echt niet geloven dat je me dit allemaal had aangedaan.
Hoe kon het nou dat ik eigenlijk zo weinig van je wist.
Ik heb me gewoon een jaar lang in jou vergist.
Ineens stond ik aan de afgrond.
Even leek het alsof mijn hele wereld op instorten stond.
Nu is er alweer een jaar voorbij.
'Het komt nóóit meer goed' is het laatste wat ik tegen jou zei.
Je hebt nog veel te lang in mijn hoofd vastgezeten.
Nu ben ik eindelijk mijn gevoelens voor jou vergeten.
Als ik je tegenkom, draai ik me om.
Jij hoort niet meer in mijn leven.
Slechts nog tot mijn spijtig verleden.
De meeste leugens van jou kwamen het afgelopen jaar wel naar buiten.
Daardoor heb ik eindelijk het hoofdstuk tussen 'ons' voorgoed kunnen afsluiten.
Dag A....