Mijn leven
38 jaar geleden hebben wij elkaar leren kennen
3 jaar hebben wij moeten vechten om ja te kunnen zeggen
wij kregen vrij vlot een zoon
maar ojee een paar maanden later was het weer zo
wij kregen een zoon en dochter
maar de zoon mocht maar twee uur leven
de dochter mocht verder met haar leven
en kon ons daarom kleinkinderen geven
eerst een kleindochter die gehandicapt is
maar wel onze hartedief want ondanks alles is ze ons lief
maar er zou er toch nog maar een komen
maar dat werden er twee een zoon en een dochter
de eerste jaren van ons leven samen
was ondanks het overlijden van onze tijmen zo fijn
een hoop ellende begon toen ik 20 jaar geleden ziek werd
geloof me M.D. is voor je naasten een heel vervelende ziekte
want er gebeuren dingen die je niet weet
maar die wel aan hun vreet
maar ondanks mijn man en kinderen en sanatorium
kreeg ik toch een gedeelte leven terug
want zonder hun kan ik ook niet leven
nu leven we door met onze ziektes op halve kracht
maar door alles is een ding blijven bestaan
en dat is onze grote liefde mijn liefste man
want dat ben jij mijn steun en leven
nu mogen we toch ondanks alles
onze 35e trouwdag vieren in augustus
bedankt voor alles
21-06-2003
Reacties op dit gedicht
| Evy*: | Maandag, juni 23, 2003 18:16 |
| heel knap geschreven hoor mama westland. Inderdaad, M.D. is geen pretje en niet makkelijk voor je he. Je hebt al veel meegemaakt, zowel slechte als goede dingen. En ben blij voor je dat je zoveel steun krijgt van de mensen om je heen. Ik zeg jullie nu alvast proficiat met jullie 35ste huwelijksverjaardag, liefde overwint alles!!!! Mooi verwoord allemaal, hoop nog van jou te mogen lezen liefs, Evy |
|
| green eyes !: | Maandag, juni 23, 2003 16:08 |
| een pakkend gedicht, het leven gaat inderdaad met ups en douwns, veel sterkte alvast, en veel geluk met jullie 35 ste verjaardag van het huwelijk liefs, Marina |
|
| lovegirl: | Zondag, juni 22, 2003 19:25 |
| ik was zo erg van slag dat ik dacht dat de naam tijmen van opa was maar heb inmidels ook begrepen dat het ook van jullie zoontje was ben er nu wat rusteger onder en heb het nu heel goed gelezen maar wil nog steeds helpen liefs lovegirl. |
|
| lovegirl: | Zondag, juni 22, 2003 10:09 |
| mooi geschreven hoor ik ben blij dat het met wat er gebeurt is weer wat beter met je gaat ik zal m,n best doen er ook wat aan te kunnen toe voegen van hulp en vriendschap en steun liefs lovegirl. |
|
| bunnie: | Zaterdag, juni 21, 2003 20:06 |
| ja het leven gaat met up´s en down´s maar zolang jullie nog van elkaar en de kleinkinderen mogen genieten en wij nog van jullie dan is er nog veel om voor te leven he we zullen elkaar ook steunen en op elkaars schouder leunen goed geschreven veel liefs bun |
|
| goldie: | Zaterdag, juni 21, 2003 19:24 |
| ondanks het leven met deze ziekte blijven we even goed heel erg om je geven je man en kinderen helpen je waar ze kunnen en je kleinkinderen laten je om hun grappen lachen familie is er om er voor elkaar te zijn en ik wil je vast vanaf deze kant een fijne 35e trouwdag toewensen jany en bertus vast gefeliciteerd liefs goldie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: westland | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||