als de zon even niet meer schijnt
en de regen de overhand lijkt te krijgen
schijnen de stralen van jouw lach nog harder
en lijken alle nare gedachtes te zwijgen
De warmte van jouw hart doet het mijne ontdooien
Altijd aan verdriet gebonden geweest maar opeens vrij
De aanblik van jouw ogen voor altijd bij mij dragend
Want het gevoel van onsterfelijkheid geven ze mij