Al jaren tel ik mijn jaren
zie het grijzen van mijn slaap
ja wijzer geworden,knapper misschien zeg
het me maar
Hoe het spiegelbeeld me aanstaarde wanneer
ik er voor stond met bedroefd gezicht haar hoofd
schudde of ze wou zeggen sta jij daar
of iemand anders
En waarom trillen je handen zo
is de ouderdom al langzaam bij je
binnengeslopen
Al jaren tel ik mijn jaren
zie de kraaienpootjes op het gezicht
zou ik nu wel willen weten wat ik weet
of even terug willen keren naar het kind
Spelen met blokkendozen
de eerste toren bouwen
tekenen en een racebaan opzetten
om voor even de tijd te vergeten
die zo snel verder tikt
Al jaren tel ik mijn jaren
zie het grijze van mijn slaap
pacht de wijsheid me te zeggen
hoe ik moet leven
Of drink,drink ik maar door
net zo lang tot de dood me komt
verlossen
Van de twijfels die zich
als een hoop opgespaarde woorden
nimmer,nimmer de kans kregen om op
het papier te verschijnen
Omdat jij,jij me nooit
aan wou horen
Erna Muermans: | Vrijdag, juli 04, 2003 12:18 |
somber... terug willen naar je kleine kind dat nooit gestorven is... pak die blokkedoos en SPEEL liefs Erna |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 03 juli 2003 | ||
Thema's: |