Zwarte hemel
zij
lacht lief
onwennig trillend hart
bewust zoekend
naar zekerheid
in de holst
van de zwarte hemel
vind zij
bokalen vol
met geest
die opheffend
dansen
en zingen
kortom
het word haar feest
Caroline Maas: | Maandag, juli 07, 2003 09:04 |
Pffff, apart... Maar wel lekker om te lezen. :) Goed gedicht! Liefs, Caroline |
|
Roxette: | Vrijdag, juli 04, 2003 23:53 |
Hopelijk verlicht het de hemel.......op de goede manier... Liefs Rox |
|
Erna Muermans: | Vrijdag, juli 04, 2003 23:40 |
;-) graag gelezen... liefs |
|
LadyDestiny: | Vrijdag, juli 04, 2003 20:41 |
echt een mooi gedicht je moet er wel even over nadenken maar mooi is het wel! xxx Marina | |
snottebel: | Vrijdag, juli 04, 2003 18:30 |
Een nadenkertje ... Maar zéér zeker héél mooi gedicht! |
|
*Sofieke*: | Vrijdag, juli 04, 2003 18:26 |
Luguber, mooi, vreemd. Echt wel sterk eigenlijk. Kan het allemaal niet goed thuisbrengen, maar dat is misschien wel de bedoeling... Dikke pluim van mij... xxx |
|
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 04 juli 2003 | ||
Thema's: |