Tijd
Zachtjes tikt het klokje van de tijd
Door de paden der eeuwigheid
Tijd en ruimte gevlochten ineen
Grenzeloos vlechtend zijn draad
De tijd glijdt verder en ontspint
Zichzelf voortstuwend jaar na jaar
De zandloper loopt de uren door
Kosmisch gezien het rijk alleen
Voorbij glijdend, de jaargetijden
De tijd gaat zijn eigen weg
Soms lijkt het even stil te staan
Genietend van dat moment
Want jouw tijd raakt dan de mijne