Toevlucht in de drugs
Je zoekt de toevlucht in de drugs
Een gewone verslaving
Dat is wat je het noemt
Je komt er wel ooit uit zeg je
Ja, ooit
Zou het dan niet te laat zijn?
Je lichaam is kappot, meid
Ik zie je haast niet meer lopen
Je bent zo mager
Je bent zo klein
De drugs helpt je er door
Denk je?
Je maakt je lichaam kappot.
Telken opnieuw gebruiken
Laat je me helpen
Laat me je erdoorheen helpen.
Laat ons proberen
Je zoek toevlucht in de drugs
Telkens opnieuw.
Elke keer zeg je dat je zal stoppen
maar zie je dan niet dat
het zijn tol eist
Je bent zwak
Je hebt geen kracht
Je bent veranderd
Laat me je helpen
Laat het me
op zijn minst proberen
Reacties op dit gedicht
| Kelly - Alyssa: | Woensdag, juli 09, 2003 22:19 |
| Mijn ex was een druggebruiker. Net alsof je tegen een muur van leugens blijft botsen die je probeert maar (nog) niet kunt neerhalen..... xxxx | |
| Caroline van Geel: | Woensdag, juli 09, 2003 20:06 |
| Ik werk met drugsverslaafden en ik wens je veel sterkte, want dit wordt een ontzettend zware job. Kus Caro | |
| schaapje: | Woensdag, juli 09, 2003 19:29 |
| Heel herkenbaar gedichtje... Als je er over wil praten.. Moet je me maar eens mailen... ik heb het zelfde mee gemaakt Groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ignoring_silence | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||