Ze zei: "Kijk jezelf eens aan voordat je..."
"Zo ben ik niet", zei ik
waarschijnlijk zei ik dat
omdat ik tijdens het spreken
naar mezelf keek
en dacht: "misschien heeft ze wel gelijk"
"Welkom bij jezelf", zei ze
dus schudde ik mezelf de hand
gaf me een klopje op mijn schouders
stak een hart onder mijn riem
Want ik was plots de man die
argeloos in de spiegel stond getekend
en met mij mee bewoog
een identieke schaduw van de man
die naar zichzelf keek
"Welkom bij jezelf", zei ik tegen de spiegel
en de spiegel zei op exact hetzelfde moment
exact hetzelfde: "Welkom bij jezelf"
Waaruit ik dan weer concludeerde
dat ik werkelijk welkom was
Zij stond erbij met een grimas
vol ongeloof en doorleefd sarcasme
"Jij bent niet welkom bij jezelf, want jezelf, die ken je niet."
Het kon niet anders dan dat ik zei:
"Zo ben ik niet"
Zij trok de deur achter haar bevallig benen paar
dicht en zuchtte luid
Ik wilde haar na schreeuwen in een poging haar op te vrolijken:
"Welkom bij jezelf"
Maar ja, zo ben ik niet
zo ben ik niet
ik ben zo niet
zo niet, ik ben
ben ik zo niet
Green Tea: | Donderdag, juli 10, 2003 11:45 |
Mooi met de woorden 'gespeeld'. Prachtig dichtje! Liefs , Green Tea. |
|
nicoblomme: | Donderdag, juli 10, 2003 09:20 |
SCHITTEREND durf naar jezelf te kijken in de spiegel en leg jezelf bloot |
|
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 10 juli 2003 | ||
Thema's: |