Bert Lagom: | Vrijdag, juli 18, 2003 22:23 |
Het eerste gevoel, dat me raakte was het vocht uit mijn ogen. ze noemen het een traan. Voor mij is het een teken van verdriet en geluk. Want je laat me weer denken aan een dierbare overledene dat de traan van verdriet schenkt. Maar ook een traan van vreugde, omdat deze nog steeds in mijn hart leeft. Proficiat meid |
|
chloe de bruyn: | Maandag, juli 14, 2003 13:33 |
Ik weet niet voor wie het was ,maar het is prachtig ,liefs Patty | |
Guan: | Maandag, juli 14, 2003 07:31 |
Intens verwoord groetjes |
|
Sweet inside: | Maandag, juli 14, 2003 02:09 |
Aangrijpend ... XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
Bas Otten: | Maandag, juli 14, 2003 01:57 |
lieve Maaike zeer ontroerend dit gedicht zegt genoeg.kus Bas |
|
wijnand.: | Maandag, juli 14, 2003 00:29 |
met woorden kun je elaknder altijd raken zowel zacht als hard | |
Auteur: °~Maaike~° | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 juli 2003 | ||
Thema's: |