de vertrekdag
lijkt een eeuwigheid
gevolgd door
3 langzame weken
verlangen hongert
om je weer te zien
vlinders dansen
binnenin, maakt opgewonden
weten nog steeds onzeker
vertellen moet
maar kan ik niet
sorry:$:(
als je een wist
gevoelens kruipen rond
als babies
binnenin mij
doch
jou gedrag
is anders
met anderen erbij
doe ik 't verkeerd?
of beneemt
angst je de adem
omdat je 't zelfde voelt?
twijfelend overzicht
vaak wel, soms niet
woorden laten
geen uitleg zien
ik ben zoveel jonger
soms duidelijk verschil
maar samen
tot één versmolten
zelfde gedachten
verhalen vertellen
inhoudloze conversaties houden
of geheimen onthullen
dit alles verdwijnt
zodra iemand anders erbij is
niet meer close
geen woord verspild
mogen zij niet weten
hoe wij samen zijn?...