Lief meisje
Zoveel om te geven
Te bang om te nemen
Benauwd door de lucht
Die jij uitblaast met een zucht
Woedende ogen
Groot en dichtbij
Woorden vervlogen
Uitgespuugd tegen mij
Opnieuw alleen
Koud en bang
Weer doet hij zo gemeen
Zo gaat het al zolang
Alleen en verlaten
Zoals altijd
Wetend dat hij mij zal haten
Tot het gevoel…zijn spijt
Smekend om te vergeven
Wat hij nooit meer zal doen
En ik begin te beven
Hij sluit mijn mond met een zoen
Zo gaat het weer van voor af aan
Wachtend tot hij mij weer zal slaan
Als een klein lief meisje
Hou ik mijn mond
Stilletjes maak ik mijn gebruikelijke reisje
Terwijl ik hier lig, gewond.
De storm is over
Het wordt stil in huis
Niks beweegt, zelf de klok tikt niet meer
Hij houdt er mee op, alweer..
Mijn lichaam doet het niet meer
Alles is blauw en doet zeer
Mijn laatste adem ontsnapt
Voordat hij het licht uitrapt
Mijn wangen zo nat
Mijn lichaam zo pijn
Ik hoop dat niemand vergat
Dat ik ook een lief meisje kon zijn……….
(p.s dit is NIET n.a.v gebeurtenis met mezelf)