dansten in het stilstaan van de tijd
we stopten waar
de anderen verder
gingen en dansten in
het stilstaan van de tijd
je keek me aan
ik zag het blauwe
van de IJssel in
je ogen stromen
ik zag het staan
het huis, de lage
dijk, stil leunend
tegen onze dromen
we openden de
kamers naar ons hart
het rood kleurde apart
versierde alle deuren
we vrijden in
het gras en roken
hoe de zomer was
met warme geuren
we glansden goud
in passioneel bewegen
kregen meer dan hemel
en daarna Gods zegen
wil melker
26/07/2003
MayadeBij: | Zaterdag, juli 26, 2003 14:08 |
JO! was me weer eens voor, maar goed, de kus is eigen genoeg.. Ik wil zwemmen.. | |
;o)x: | Zaterdag, juli 26, 2003 12:41 |
Mijn zegen heb je, Wil! (krijg ik dan ook die van jou??? *GRIN!*) Een prettige dag verder, Wil. Jo. ;o)x |
|
Guan: | Zaterdag, juli 26, 2003 12:23 |
Wat een mooie aura heeft jou gedicht | |
Evy*: | Zaterdag, juli 26, 2003 11:02 |
jaja Wil, je slaagt erin om me steeds eventjes te laten dromen bij jouw gedichten. Heel knap verwoord!!! liefs, Evy |
|
snottebel: | Zaterdag, juli 26, 2003 10:41 |
Mooi geschreven... Hoop dat je nog lang van deze mooie ogen mag genieten.. groetjes |
|
sunset: | Zaterdag, juli 26, 2003 08:51 |
Zowel het 'voelen', 'zien', als het lezen en 'beleven' brengen zelfs deze 'ouderling' in extase. Heerlijk mooi gevoelig verwoord. sunset |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 26 juli 2003 | ||
Thema's: |