Trouw.
We waren er bang voor,
ik zowel als jij.
De vreugde voor jou,
alle pijn en vernedering voor mij.
Ik heb je vertrouwd,
al mijn liefde gegeven.
Jij ging vreemd,
ontnam mij alle lust tot leven.
Je lichaam is voor vreemde handen,
en voor het genot gezwicht.
Het plafond van mijn kamer,
is het laatste wat ik zie.
Het boek van mijn leven gaat
geruisloos dicht.
ik zowel als jij.
De vreugde voor jou,
alle pijn en vernedering voor mij.
Ik heb je vertrouwd,
al mijn liefde gegeven.
Jij ging vreemd,
ontnam mij alle lust tot leven.
Je lichaam is voor vreemde handen,
en voor het genot gezwicht.
Het plafond van mijn kamer,
is het laatste wat ik zie.
Het boek van mijn leven gaat
geruisloos dicht.
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Vrijdag, augustus 20, 2004 12:56 |
| Waarom geliefden elkaar verlaten en pijn doen weet niemand, maar dat ze een diepe kras achter laten, dat weet iedereen... Soms is het geen uitleg voor, maar echte liefde zal vinden op je pad en die zal je nooit verlaten en alleen maar van je houden... Liefs Elizabethh |
|
| assie: | Maandag, januari 12, 2004 09:57 |
| hoi Eric, Het doet pijn om jou gedicht te lezen. Ik heb het nooit meegemaakt, maar verwoord het zo, dat ik jou pijn voelen kan. kusssssss van assie |
|
| margot: | Zondag, juli 27, 2003 20:17 |
| jij ervaard dit als man...ik heb het ervaard als vrouw...vernederend ja...jou boek gesloten...wij hebben het boek terug geopend...hoe moeilijk ook...sterkte,suc6 !!! gevoelig...stil... liefs,margot |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Eric Van Aelst | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||