Danklied
Waterdruppels die uit luchten vallen
en zon, die wereld nog verwarmt
Laten hemelhoge kleuren schallen
als regenboog de aard' omarmt
Twinkelend in een donk're nacht,
belicht door steeds dezelfde zon,
één lucht stralende sterrenpracht
als nooit een schilder schild'ren kon
En na de nacht die ooit verdwijnt
als schaduwen in licht vervagen
en zon in glorie weer verschijnt
opvrolijkt onze mensendagen
Dan wandel, mens, in 't stralend licht
en zonder angst om het verdwijnend leven
Met ogen die slechts hemelwaarts gericht
en dankbaar om wat werd gegeven.
**********
sunset 26-07-2003
**********