Ik wel, hij niet..
Toen ik je voor het eerst zag..
geen gevoel, niks..geen pief paf.
De tweede keer was anders..
we keken elkaar aan.. zo diep..
ik zag alleen jou nog staan.
vanaf dat ene moment..
dat moment uit 100 duizend jaar..
wildu ik jou, niemand anders.. alleen jou maar.
nu een paar maande later,
denk ik.. hoe ver, hoe ver moet het nog komun, voordat jij.. met die lieve blik..
mij zoveel pijn en verdriet doet zodat ik het niet meer slik..
want.. dan mag ik nog wel zoveel van jou houden..
ik ben ook een mens.. met een gevoelens..
dus hou op en stop met raar doen..
ik hou van jou..