De honderd meter liep ik vroeger
in 8 sec was toe nog goed ter been
nu ik al steunend op mijn wandelstok
door het park loopt denk ik hoe heb ik dat gedaan
Sjaaltjes en zakdoeken wierpen
de vrouwen naar mij toe sommige
zelfs hun ondergoed maar ik was dan
ook wel een superatleet zoals je zelden zag
Tegenstanders waren bang voor mij
wanneer het startschot klonk bleven
ze een paar minuten langer staan
Ja sturen kon ik ze met mijn ogen
vaak keek ik ze kwaad aan
om te zeggen heren gaan voor
jullie komen later
Maar dat is nu allemaal voorbij
nu zit ik op een bankje met een papierenzak
vol brood de eendjes te voeren in het park
xavion: | Woensdag, juli 30, 2003 18:02 |
Een superatleet bent u nog steeds naar mijn mening... Maar ik schreef laatst... "Als kleurige schilderijen in de galerijen van je gedachten zullen de herinneringen blijven hangen..." ;) Gegroet vriendelijk, XaVioN... |
|
sunset: | Woensdag, juli 30, 2003 10:13 |
Maar in 8 seconden :)? Die loop ik nu nog :):). Het leven begint vanaf 50 toch? Een mooi levend plaatje, geschilderd met woorden. Liefs / sunset |
|
Sheena: | Woensdag, juli 30, 2003 00:27 |
ik zag de spieren rollen :P vroeger :P Sheen |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 30 juli 2003 | ||
Thema's: |