Het was de nacht in je ogen wat me eenzaam deed voelen
stilte omklemde het verkilde hart
ach je was de droom die rondzwierf
door de straten waar het lantaarnlicht
schaduwen projecteerde op muren
waarachter de beulen danste met de vrouwen
De Nachtegaal van Venetië noemde ze je
een ware paradijsvogel die gekleed
in een purperrode jurk omwikkeld met een blauwe stola
de trappen afliep
Gondeliers vaarde je langs oude huizen
waar goud en zilver samensmolt
mensen op de vensterbanken zaten
om je toe te juichen
Muziek was je, hun radio hun grammafoonplaat
de baby wat krijste aan moedersborst
je was de stem wat speelde met de vlaggen
Die waren ophangen voor de soldaten
die op het oorlogskerkhof rustte als
witte zwanen
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 31 juli 2003 | ||
Thema's: |