JIJ DE VADER, IK HET KIND
jij de vader, ik het kind
ik neem zon
en bloemen mee
mag ik delen in je rust
ik wil komen
bij je dromen omdat
je mijn gevoelens sust
op een bankje
met wat schaduw in
het ruiselen van de wind
mag je zachtjes
met mij spreken,
jij de vader, ik het kind
in het sluiten
van mijn ogen hoor
ik weer je zachte stem
in het koesteren
van de stilte voel ik
dat ik, bij je ben
ik kan je nu
geen kus meer geven
ik zal zwaaien in een groet
het thuisgevoel
dat jij mij laat beleven
voelt na al die tijd zo goed
wil melker
03/08/2003
Reacties op dit gedicht
| Wolfje: | Dinsdag, augustus 05, 2003 21:52 |
| weemoed, hij liet zich niet "zien", nam zijn dromen in stilte mee vorige maand, Wolfje |
|
| MayadeBij: | Zondag, augustus 03, 2003 21:22 |
| X! | |
| ;o)x: | Zondag, augustus 03, 2003 18:14 |
| . | |
| wil melker: | Zondag, augustus 03, 2003 17:42 |
de laatste strofe is geworden.. het weer thuis zijn voor heel even voelt na al die tijd zo goed liefs wil.. |
|
| margot: | Zondag, augustus 03, 2003 14:16 |
| gevoelig mooi... en herkenbaar... liefs,margot |
|
| Hans Winter: | Zondag, augustus 03, 2003 12:08 |
| een mens wordt een plek, een plek een pracht van gevoel om zachter van stem dan je dacht je wens al doende te ontdekken. groetje, hans |
|
| Erna Muermans: | Zondag, augustus 03, 2003 10:15 |
| ontroerend mooi geschreven... een tedere herbeleving...ode aan de vader liefs Erna |
|
| Evy*: | Zondag, augustus 03, 2003 09:29 |
| amaai Wil, hoe knap, hoe mooi. Ik ben er even stil van geworden. Iemand missen is altijd erg he, maar ik ben heel blij voor je dat je het thuisgevoel nog voelt, en dat het goed aanvoelt!! Je kan hem inderdaad geen kus meer geven, maar zoals je schrijft, in het sluiten van je ogen hoor je z'n stem, en zal je ook zeker en vast z'n aanwezigheid voelen. Zolang hij in je hart en ziel zit, zal ook hij gelukkig zijn, want dan is hij bij z'n zoon... Heel knap Wil, echt waar liefs, Evy |
|
| free: | Zondag, augustus 03, 2003 08:56 |
| prachtig wil.... wat heerlijk te lezen dat er ook vaders zijn die gemist worden, en geeerd ook al is dat bij een graf.... ik ga vanmiddag naar zee even mn vader gedag zwaaien ;) en even met hem praten..... fijne zondag wil liefs free |
|
| sunset: | Zondag, augustus 03, 2003 08:31 |
| Wat kan iemand anders daar verder nog aan toe voegen anders dan de vaststelling dat wij maar 'arm' waren als gevoelens niet zo 'teer / broos/' in woorden 'verpakt' konden worden. Mooi (en herkenbaar). Liefs / sunset |
|
| lovegirl: | Zondag, augustus 03, 2003 08:14 |
| heel mooi neer gezet prachtig gewoon liefs lovegirl. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||