Welterusten
Van alle sterren aan het firmament
Is er ooit eens één gevallen
Het duister werd door de rest ontkend
Door feller te schijnen met z’n allen
Mensen zien zijn baan langs ‘t hemelgewelf
Zijn leed en wanhoop kan hen niet verstoren
Ze wensen het beste voor zichzelf
Dat schijnt nu eenmaal zo te horen
Zolang hij valt houdt de ster het vol te stralen
Men ziet hem vol bewondering, dalend stap voor stap
Maar het bos is leeg, niemand komt hem halen
De vrede even verstoord als hij inslaat met een klap
Hij ligt daar stil en is beroofd
Van zijn toekomst en zijn licht
Nu langzaam aan zijn schijnsel dooft
Slaat het voorleesboek zacht dicht
Welterusten
Is er ooit eens één gevallen
Het duister werd door de rest ontkend
Door feller te schijnen met z’n allen
Mensen zien zijn baan langs ‘t hemelgewelf
Zijn leed en wanhoop kan hen niet verstoren
Ze wensen het beste voor zichzelf
Dat schijnt nu eenmaal zo te horen
Zolang hij valt houdt de ster het vol te stralen
Men ziet hem vol bewondering, dalend stap voor stap
Maar het bos is leeg, niemand komt hem halen
De vrede even verstoord als hij inslaat met een klap
Hij ligt daar stil en is beroofd
Van zijn toekomst en zijn licht
Nu langzaam aan zijn schijnsel dooft
Slaat het voorleesboek zacht dicht
Welterusten
Reacties op dit gedicht
| kokkie: | Donderdag, november 27, 2003 15:02 |
| verrassend einde | |
| Lind@: | Zondag, augustus 10, 2003 00:57 |
| Eindelijk weer eens een écht mooi gedicht,..... mét diepgang. Mijn complimenten hoor! Groetjes, Lind@ |
|
| Statler: | Woensdag, augustus 06, 2003 10:56 |
| We krijgen toch geen last van sterallures Waldorf? he he Uw nederigen dienaar, Satler |
|
| Erna Muermans: | Woensdag, augustus 06, 2003 08:33 |
| prachtig verwoord... dood zelfmoord... je sterft niet een keer je sterft langzaam meerdere doods dat is wat ik voel in het lezen van dit gedicht... liefsErna |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Waldorf | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||