Ik voel iets warms over mijn wang rollen,
Me ogen worden langzaam opgezwollen.
Heel langzaam uit me oog hoeken,
De tranen die hun eigen weg gaan zoeken.
Groter dan dit verdriet heb ik nog niet gevoelt,
Al die emoties die naar boven worden gespoeld.
Hoe lang kan ik dit nog dragen,
Hoe moet ik me zelf stoppen om jou terug te vragen.
Met me ogen dicht denk ik aan hoe onze liefde is ontstaan,
En denk hoe ik verder moet gaan.
Jij houd van mij en ik van jou,
Waarom laat je me dan in de kou?
In me bed ik kijk naar het plafon,
Ik wou dat je terug kwam ik heb gedaan wat ik kon.
Me ogen sluiten door de zware tranen in mijn ogen,
Weer een dag zonder jou moet er weer aan geloven.
Zachtjes droom ik weer naar jou armen,
Waar mijn hartje zal blijven om jou te verwarmen.
Ik mis je zo erg...