Eind juli, half augustus

Zoveel is er niet hier.
Ga je mee, we halen.
En als dronken schrijvertjes
illusies.

Kan het dan niet echt of?
En duiken in de grond
waaom ook niet?
Niemand die dat ziet
of zegt.

Talent hoor, ja.
En dan, tja.
Wat doe je met papier,
laat staan een pen.
Oh dactylo.

Maar moeder, jij blijft beter hier.
't Is jammer van je hoofd.
Je bent de beste, slimste,
wee het relativisme.
Het heeft je al te pakken.
En daar blijf je bij zitten.

En dan stel ik ook vast,
aan jou, ik denk niet aan.
Een klap van je ex?
Ex wat?
Ik ben je meer dan zat.
Lees je dit lazarus?

Zo, allemaal voor jou.
Weet je dat jij dat bent?
Het is zo not done
en ik zou het ook niet doen.
Het komt gewoon.

Dat denk ik toch, ik hou wel
van mambo op een feest.
Toch als je boekjes leest.
Wat jammer, kan niet komen.
Ik ga wel, zeg je wel.

Het zit in het hoofd?
Vertel mij wat, nou.
Het zit in het hoofd.
Het komt eruit.
Geen geluid, ze lachen weg.

Wat ik precies nodig heb dan.
Het is zo moeilijk zeggen.
De regelmaat misschien.
De regels? nee de maats.

Om acht uur moet je kijken
naar de sterren en handen
en dan moet je zeggen
'nee, vandaag niet melancholisch.'

Wij hadden een afspraak toch?
Ja, ik wacht je wel.
Trein, da's fijn,
ik zal er zijn.
Op MSN.

En u bent zo talrijk.
Niet te tellen, veel.
Dank je vast voor juli.
En augustus nog?