Vandaag speelt hij nog eenmaal zijn liedje
diep gebogen achter de piano
wat bladeren van een oude eik
waaien tegen het raam
Traagjes gaan zijn vingers
over de toetsen van de A tot de C
achter de vitrine schiet een muis vandaan
Wat had hij haar toch lief,zijn kleine prinses
nachtenlang wiegde hij haar bij het raam
turend naar de sneeuw op straat
Vergeten kon hij haar niet,zijn muze
die hem begeleide bij het schrijven
van de partituren het dichten van een sonnet
Nee ze was altijd bij hem
ook al was ze als witte duif
bij hem vandaan gevlogen
Hij zou haar altijd blijven zien
bij het bespelen van die ene zwarte toets
waar een druppel bloed op lag
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 10 augustus 2003 | ||
Thema's: |