De wereld eindigt bij je voeten
zoals de hemel in je ogen begint
in de palm van je hand kaatst het licht
die velen harten beschijnt met vrede…
Elk gebaar vertolkt het woord
hebben soms geen lippen nodig
gevangenschap, de ijzeren ironie
liet woorden vloeien door stenen muren…
De klacht is aangeklaagd
verdreven die je land “zwart” maakte
herrijzende zon strekt in naakte beschijning
over glooiingen, welke parmant genomen zijn…
Het leven vaart haastig voorbij
door het diepbruin van je ogen
die de wereld hebben bedwongen
onderdrukking is roof op individuele vrijheid…
