Ben je ooit
Wakker geworden
Naast de Zon
Die in al haar schoonheid
Haar warmte ontgon?
Heb je ooit
Mogen ervaren
Hoe het voelt
Om je ziel
Te ontwaren?
Heb je ooit
aanschouwd
Hoe mooi een merel
Een thuishaven voor haar jonkies
Bouwt?
Heb je ooit
in stilte gehoord
Hoe de vogels
Als een opera
Ons dagelijkse lawaai hebben gesmoord?
Heb je ooit
In liefde mogen ruiken
Aan het bouquet van lentebloesem
In de ochtendzon
Het dauw nog op de struiken?
Heb je ooit
Mogen voelen
Wat waardering is
Zonder dat je bezig was
Met het bereiken van je doelen?
Ik prijs me gelukkig
Mocht het allemaal ervaren
Een nieuwe fase kondigt zich aan
Een periode
Niet te evenaren
Ze liet zich niet vangen
Binden evenmin
Vrij zijn was haar streven
Dus ze toonde haar mijn spiegel
Mijn leven herkreeg de zin
Aanschouwen was omarmen
Van de confrontatie van het Zijn
Decennia lang naar gezocht
Ontdekte ik in dat beeld
Over een pad omwoekerd met pijn
Ben als persoon al mooi genoeg
Om haar zich volledig te kunnen geven
Zonder maskers vol drukte en verleden
Ervaar ik mijn ziel en zaligheid
Opent mijn hart zich voor dit nieuwe leven
Boeken bleven woordenloos
Trainingen leeg en vaak een must
In haar ontdekte ik de ware kracht
Onder aangeleerde overtuigingen
Voelde ik mijn innerlijke rust
Voor mij niet langer bezitterigheid
Noch de behoefte tot vage preken
Heb mijn lessen weer ontmoet
En wat me nog het meeste doet
Ze heeft die spiegel ook bekeken
Samen zijn we voldaan alleen
Vinden we elkaar zonder woorden
Zijn we gelukkig met dat wat is
Zien we het mooie van het leven
Heffen de merels hun eerste accorden