Zwierend met je handdoek lokte je me naar de duistere kamer,
net een poesje die zijn prooi in een val lokte.
Daar glipte je vingertoppen over mijn lichaam heen,
genietend bleef ik in het gelokt hoekje staan,
Genoot van elk moment, die we genieperig samen doorbrachten,
Want ergens, hier, in deze omgeving, waren we niet alleen.
Door de spanning was de drang om elkaars lichaam te laten versmelten...groter met het moment,
Maar het moment, was een val, in een duistere kamer,
waar ik, mezelf heb in gelokt...