Verwijzend Licht
Volg geen afdrukken
Van voetsporen, al staan ze
verwijzend in
hoge zandduinen naar
het beloofde land
Zolang zij niet
Ontwaken, blijven het schimmen
die geluidloos schreeuwen in
een holle wereld
Men kan zich voeden
met een lepel geest van
een ander
zolang het werkelijke zich
niet voltrekt blijft een mens
op zijn honger en is men
overvol van leegte
24-08-03 Gunther
leef niet een ander
durf je eigen weg te leven overwin je vertrouwen en hoogmoed
alsook je angst en twijfels
grijp naar de wortels van je eigen geest
en luister naar zijn verhaal. kijk naar de kracht
dat in licht op je wacht
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Dinsdag, november 11, 2003 19:49 |
| ~~~~~~~~ | |
| Ria Overwater: | Maandag, augustus 25, 2003 18:40 |
| Een wijze les, waarvan het tijd wordt dat ik deze eindelijk eens 'ter harte' neem! Liefs Ria |
|
| Rep: | Zondag, augustus 24, 2003 10:53 |
| :) doet me goed dit te lezen! |
|
| pramodah: | Zondag, augustus 24, 2003 10:44 |
| daar word ik stil van, en in die stilte zal ik het licht zien...ik weet.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: gunther vandenberghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||