Zijn glimlach struikelt
over starre grimassen
vriendelijkheid smoort
in afstandelijke gestes
vriendelijk woord bevriest…
Haar groet verbleekt
door stalen mombakkesen
omhelzing blokkeert
mechanische nekken
uitgestoken hand crepeert…
Samenlevingsverkeer huilt
stopverbod voor het uitladen
van lach en aanverwanten
de humaniteit balanceert
op opgetrokken wenkbrauwen…
tim balthazar: | Dinsdag, augustus 26, 2003 14:55 |
prachtig jeffry groetjes |
|
Erna Muermans: | Dinsdag, augustus 26, 2003 12:50 |
soms voelt het ik anders dan het jij of zij en hebben wer een gevoel dat het ligt bij hen...of bij ons...of beiden???soms vullen wij ons gevoel in van hen de laatste zin vind ik prachtig...liefs Erna |
|
Ria Overwater: | Dinsdag, augustus 26, 2003 07:36 |
Ik 'frons' mijn wenkbrauwen en word een 'beetje' boos, want het kan ook allemaal zo 'anders' zijn. Echt waar, maar 't begin is heel vaak bij onszelf toch? Liefs Ria |
|
laura nicoli: | Dinsdag, augustus 26, 2003 01:06 |
mooi geschreven , liefs laura |
|
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 26 augustus 2003 | ||
Thema's: |