Mama ik kan niet meer
De wereld is hard en koud
Hier word niet geleefd
En de wolkenhemel huilt
Tranen van eenzaamheid
Mama ik ben zo bang
De wereld is zo hardvochtig
Dit kan mijn hartje zonder
Enige liefde en geborgenheid
niet lang meer volhouden
Mama ik wil bij jou zijn
Maar je kijkt niet naar me
Wie moet mij nu leiden?
Ik voel mij hulpeloos en
Verdwaald in gevoelens
Mama wil je mij helpen?
Ik kan dit niet zonder jou
Geef mij je hand om mijn
Eerste stappen te zetten
In deze onbekende wereld
Mama ga niet weg
Blijf nog even in mijn droom
Ik heb iemand nodig die van
Me houd en om mij zal passen
Misschien word ik dan volwassen
Dobby: | Maandag, september 01, 2003 13:21 |
Lieve Linda, **veegt traan weg** Wat een mooi gedicht, voor mij heel herkenbaar.. Hoop dat het mooier wordt voor jou.. dikke knuf |
|
Auteur: schrijfveertje | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 01 september 2003 | ||
Thema's: |