stil voor muren van schaduw
achter ogen glanzend
maar niks ziend
luisterend naar niets dan mijn adem
en het bonken van mijn hart
dat maar niet onderbroken wordt
stil verschuilend alleen
met de gedachten als tijdverdrijf
met gevoelens als bijsmaak
vandaar de opkomende tranen ...
zoekend naar een toegangspunt
iets dat me afleiden zal
weg van de stilte
zoekend ...
kan het nu nog wel vinden
maar hoe zit het met later?