Ik wil het hierbij laten
maak er geen woorden meer aan vuil
anders ga ik over grenzen heen
dan liever mijn hart als moordkuil
Als ik naar buiten zou laten
wat mijn echte gedachten nu zijn
zou ik teveel mensen kwetsen
Dan heb ik zelf maar liever pijn
Wat ik nu voel begrijp ik zelf niet eens
Hoe kan ik dat dan van jou verwachten?
Zij die zeiden dat ze achter me stonden
waren zij, die ook het hardst lachten
Verlaten, stil en eenzaam
Mijn vertrouwen op leegte gestrand
Een wijze les, maar pijnlijk: vanaf nu
vertrouw ik slecht mijn eigen hand
