Wat natuur was.
Wat natuur was.
Waar is de natuur naartoe,
het koelbloedig doden,
zomaar, met een nut?
Het blauw van de dagen,
dat ooit de hemel was,
het is trefzekerder dan ooit,
zelfs als ik niet
over andere vrouwen rep.
Waar is het natuurlijk,
nasmeulen van bloed,
het cirkelen van zebra’s
in het stijgen van hitte?
Het groen in je ogen,
dat ooit het gras was,
het vlindert dartel,
verliefd op mijn spinnen,
dat vroeger natuur was.
Reacties op dit gedicht
| victor ruhlmann: | Zondag, september 14, 2003 12:17 |
| Het is er wel maar het heeft een andere gedaante. | |
| Brigie: | Dinsdag, september 09, 2003 23:33 |
| alles verandert, of je het nu wil of ni, je kan er echt nix aan doen. Soms spijtig:-s Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: charly | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2003 | ||
| Thema's: | ||