De gedachte aan morgen
aan wat nog voor me ligt
doet mijn adem stokken
Ik wil niet denken
aan mijn plichten
Maar de lijn wordt aangetrokken
Ik heb geen keuze
moet maar verder leven
op de automatische piloot
Maar het liefste kruip ik
terug in mijn bed
of in jouw warme schoot
Ik zou graag eens stilstaan
bij het leven mijn hart
Maar dat maakt te veel kapot
Dus loop ik maar weer verder
zonder na te denken
over mijn voorbestemde lot
vinkje: | Donderdag, september 11, 2003 11:03 |
Je bent echt, draagt geen masker, durft te zeggen wat je voelt. Je puur gevoel en emotie. Knap. |
|
Auteur: Evenstar21 | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 11 september 2003 | ||
Thema's: |