Ik voel me zo leeg van binnen
Ik kan er niks aan doen
Alles komt weer bovendrijven
Mijn ervaringen van toen
Ik kan het niet meer tegenhouden
Ik heb het geprobeerd
Ontkennen heeft geen zin meer;
Alles voelt nu zo verkeerd
Maar erover praten kan ik niet
of wil ik niet, misschien
Dat voelt toch als een zwaktebod
Ik kan het echt niet anders zien
Het liefst zet ik mijn masker op
zeg ik: ‘er is niets aan de hand
Het verleden is verleden
Ik vertrouw op mijn verstand’
Maar je hart hou je niet voor de gek
Die kent de waarheid wel
Maar ik ben zo bang voor de gevolgen
Als ik me openstel
Voor wat ik losmaak binnenin
als ik mijn gevoelens er laat zijn
Het kan niet anders wezen
dan alleen maar nog meer pijn
10-09-2003, 18.58
sunset: | Vrijdag, september 12, 2003 10:01 |
Als je niet ondergaat, niet onder-gaat, word je uiteindelijk wie je kunt / wilt / moet zijn. Maar dat betekent verwerking en aanvaarding van wat was. En ook emotionele pijnen zijn debet aan onze groei (al wil niemand die). Mooi-eenvoudig, édoch indringend neergezet. Liefs / sunset |
|
chloe de bruyn: | Donderdag, september 11, 2003 11:42 |
oh pesten zie ik staan is minder he,patty wel een mooi gedicht over gemaakt | |
harriette de graaf: | Donderdag, september 11, 2003 10:36 |
ja meis maar ook daar kom je door heen | |
Auteur: Evenstar21 | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 11 september 2003 | ||
Thema's: |