Het alles onthullende zonlicht
draagt mijn gedachten ver
tot achter de horizon van goud
ik denk terug over de gesproken woorden
van haar in mijn hart vertrouwd
Gefragmenteerd nadert een visoen
met een gedaante verleidend
ik vraag haar spontaan ten dans
nog ja knikkend in plaatjes verdwijnend
knipoog ik nonchalant naar een tweede kans
Als een donkere hemel ons laat dromen
miljoenen oogjes haar troon versieren
beweeg ik mezelf als jager in de nacht
opnieuw zie ik haar helder verschijnen
hoor dezelfde woorden in maanlicht zacht
Remco den Hartog
13 september 2003
Green Tea: | Dinsdag, september 16, 2003 09:50 |
Prachtig Remco , ik snap niet dat er nog geen reactie bij geschreven staat. Mystiek inderdaad! Liefs , Green Tea. |
|
Auteur: Remco den Hartog | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 13 september 2003 | ||
Thema's: |