uitzichtloos
In het donker loop ik door een gang waar geen einde aan komt,
Mijn gedachten zijn bevroren maar ik voel geen kou..
Helemaal alleen,
mijn hand in die van de kille duisternis,
gevangen tussen de muren,
met verstand op nul daal ik af...
achter iets aan dat ik alweer vergeten ben.....
de eenzaamheid vreet uit mijn hart,
dat gevoelloos is geworden
en laat krassen achter op mijn huid
Ik stik in de nevel de me verdoezeld om te denken
Ik vervaag
stukje bij beetje lost het donker me op....
.....Ik hoop dat het mooi is aan de andere kant....
..........................................................
okay ik bergijp dat dit nogal een zielige poging was tot een best wel standaard gedicht... probeer nog steeds te leren...
Mijn gedachten zijn bevroren maar ik voel geen kou..
Helemaal alleen,
mijn hand in die van de kille duisternis,
gevangen tussen de muren,
met verstand op nul daal ik af...
achter iets aan dat ik alweer vergeten ben.....
de eenzaamheid vreet uit mijn hart,
dat gevoelloos is geworden
en laat krassen achter op mijn huid
Ik stik in de nevel de me verdoezeld om te denken
Ik vervaag
stukje bij beetje lost het donker me op....
.....Ik hoop dat het mooi is aan de andere kant....
..........................................................
okay ik bergijp dat dit nogal een zielige poging was tot een best wel standaard gedicht... probeer nog steeds te leren...
Reacties op dit gedicht
| suuss: | Zondag, september 14, 2003 19:52 |
| nou zker een goede poging ik vind hem mooi geschreven liefs suuss |
|
| ~#~paulke~#~: | Zondag, september 14, 2003 18:21 |
| t gedicht is echt wel mooi gemaakt, en leren moeten we allemaal nog, maar om t een zielige poging te noemen zover wil ik nog lange niet gaan.... blijf vooral door schrijven ~#~paulke~#~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: painkiller | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2003 | ||
| Thema's: | ||