Wanneer ik de assen van je fiets
de oprit op zie draaien,
overmeesterd de lach me steeds.
Je gelaat verraad dat je veel om me geeft.
Ik zie die lippen van je stralen
en krijg opeens zo’n drang om je te kussen,
er voor je te zijn.
M’n lippen drukken tegen de jouwe
en ik voel tintelingen in m’n lippen,
‘k begin spontaan te bibberen van emotie.
Mijn strijkt neer in jouw hand
en ik krijg een zalig apart gevoel van vertrouwen,
ik voel me op m’n gemak.
Ieder woord dat uit je mond voortvloeit boeit me,
geeft me het idee je al jaren te kennen.
Ik ken je nog maar pas,
maar ik ben al verstrikt geraakt in het vangnet der liefde.
Je bent m’n verdriet,
je bent m’n vreugde,
jij staat voor alles wat ik heb.
Ik sta helemaal voor je open,
zonder schrik,
want in gedachten wordt ik niet gekwetst.
Je weet me steeds weer te raken
in alles wat je zegt
en dat vind ik weer zo leuk aan je
je bent gewoon wie je bent.