Ik heb jou eeuwig trouw beloofd
Maar plotseling werd de vlam gedoofd
Konden wij samen niet verder gaan
Het liefste wat ik had...ik moest je laten gaan
De jaren verstreken, het leven ging voort
Mijn schreeuw om liefde werd door een ander gehoord
Maar de plek die jij inneemt in mijn hart
Belemmert mij die nieuwe start
Angst om mij weer opnieuw te geven
Bang voor die ander in mijn leven
Angst om mij weer opnieuw te binden
Want...wat zou jij daarvan vinden
Nakomen kan ik mijn belofte niet
En dat doet me zo'n verdriet
Het maakt me vleugellam en boos
Het voelt ontzettend machteloos
Ik voel me schuldig, doe mijn hart op slot
Maak iets wat zo mooi kan zijn kapot
Geef mij je hand, ook al is het maar even
Zeg dat het goed is om verder te leven
Zonder jou, mijn lief, te vergeten
Geef me een sein,laat me wat weten
Want nu heeft die ander zo'n verdriet
Ik houd van haar en ze verdient dat niet
Zonder jou daarbij kwijt te raken
Wil ik haar ook gelukkig maken
Ik wil de toekomst weer tegemoet kunnen treden
Ik wil kunnen leven met mijn verleden
Ik open mijn hart, geef gevoel ruim baan
En vraag jou hierbij of ik verder mag gaan...