Zaterdag ging ik naar de markt
kreeg bijna een hartinfarct
bij de groenten en het fruit
zat een hele kleine guit

het had twee vleugeltjes rag, rag fijn
een manteltje van hermelijn
schoentjes van heel zacht roos leder
op zijn hoofd een grote veder

het sprong van de appel naar de peer
op en neer en heen en weer
het had ook een gouden kroontje op
het was een echte donderkop

ik kon mijn ogen niet geloven
nu hing het weer ondersteboven
aan een grote tros bananen
de dame naast mij lachte zich in tranen

eerst dacht ik een piepklein koninkje in spee
of hij ging misschien naar een bal-masque
geen van beide zag ik toen
het was een elfje met een reuze grote klaroen

ik ging een beetje dichter bij
plotseling kwam het zitten vlak voor mij
het tikte even tegen mijn hand
heel chick en heel elegant

zeg meisje zei het tegen mij
kijk daar eens die reuze grote aardbei
die zou ik wel op willen eten
maar de chocoladesaus niet vergeten

zal ik doen zei ik tegen het lieve ding
is het gepermitteerd dat ik even zing
zo tover ik chocolade uit mijn hoed
en soms ook wel eens ander snoepgoed

hier is je chocoladesaus en nog warm
toe klim nu maar op mijn arm
we doen een dipje in het chocoladenat
en dan gaan we zitten op het druivenblad

we hebben samen gesmikkeld en gesmuld
en weet je, met een beetje geduld
ga jij ooit dat elfje zien
en eet je ook aardbei met chocolade misschien