De dagen komen en gaan
Terwijl al die uren
Steeds met seconden
Toch almaar door
Zuur verder
Tikt, tikt
Op het klokje slaan
Wat zijn vrienden aangenaam
Die net als ons buren
Ons huisje vonden
Om dan in gloor
Na weder
Gebikt
Weer Huiswaarts te gaan
Soms blijft de tijd even staan
En krijgt vriendschap kuren
Waar ’t hart geschonden
In pijnlijk spoor
Ons nader
Op schrikt
Tot woede of Traan
laat ze maar in eigen waan
Domheid blijft niet duren
’t zijn geen doodzonden
Als je iets verloor
En ’t kader
herschikt
‘k blijf met je begaan