Ik weet dat je nooit meer de mijne zal zijn
en die gedachte doet zo'n pijn.
Tranen vallen uit mijn ogen,
ik wil het gewoon niet geloven.
De tranen rollen over mijn wangen,
elke traan doet mij meer verlangen.
De tranen liggen nu op mijn kussen.
NEE, niemand kan mijn liefde voor jou blussen.
De tranen blijven komen,
mijn verdriet blijft stromen...
Er komt maar geen einde aan.
Ik weet, ik zal je moeten laten gaan.
Je zit opgesloten in mijn hart
en je mag er blijven van mijn part.
Maar dat kan ik echt niet aan
dus... zal ik je moeten laten gaan.