Ochtendlicht verwarmt een koud hart
de nacht tergde met stramme eenzaamheid
verkrampt door geestelijk, spastisch lijden
speelt het licht een dialoog met de duisternis…
Handen strekkend, betasten het hemelblauw
maak van de korrelzand die ik ben, een reus
laat mijn droom donkere wolken doorbreken
zodat de zon mijn voorstelling belicht…
Laat de nevel mijn angsten optrekken
verzeng de dood met bliksemschicht
opper de regenboog met lijnen brokaat
ik beklim deze van het begin naar het einder…
Westenwinden zullen mijn tranen drogen
fier trotseer ik het basalt uit duistere poorten
mijn weg, hemelsbreed verlicht, reikt oneindig
aan het uiteinde van gedragen handen met zielskracht…
Roxette: | Woensdag, oktober 01, 2003 23:50 |
Zomaar een warme kus, Liefs, Rox |
|
wijnand.: | Woensdag, oktober 01, 2003 18:37 |
een mooi stuk werk wel wat zwaar | |
Jacobs Ivan: | Woensdag, oktober 01, 2003 18:03 |
heel graag gelezen !!!! | |
Yente: | Woensdag, oktober 01, 2003 13:46 |
wauw, word er ff stil van. Prachtig ff herlezen kus, |
|
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: klitty | ||
Gepubliceerd op: 01 oktober 2003 | ||
Thema's: |