Ze staart weemoedig uit het raam
telt de auto’s van hun plek
Met de mussen in de eikenboom
heeft ze soms een heel gesprek
Ze mist haar man en kinderen
Zij zijn er niet voor haar
Haar man rust in de hemel
en haar zoons? Ach, wist ze het maar
Soms komt er iemand langs
die een praatje met haar maakt
Maar met de terugloop van salarissen
is ze in vergetelheid geraakt
Zo slijt ze stil haar dagen
met geraniums achter glas
en geen andere bezigheid
dan herdenken hoe ooit haar leven was
jazzzz: | Donderdag, oktober 02, 2003 09:50 |
zo triest.. mooi verwoord! liefs, |
|
chloe de bruyn: | Donderdag, oktober 02, 2003 09:49 |
Treurig gedichtje ,maar wel goed opgesteld,liefs Patty | |
Auteur: Evenstar21 | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 02 oktober 2003 | ||
Thema's: |