Starend kijken wiegende ogen
Naar buiten, naar de regen en de kou
De langzame muziek
Verdwijnt naar de achtergrond
Als herinneringen
De werkelijkheid omsingelen
Verdriet welt op diep van binnen
Voor wat eens was en niet meer is
Voor iets
Dat niet geheeld kon worden
Woorden dwarrelen rond
Zinnen zinken neer
Proberend de pijn erachter
Te verdoezelen
De roze wolk waarin gelopen was
Is opgelost in het donker
in de duisternis van verdriet