Vroeger, zo ver terug in het leven.
Ik wou dat ik nog klein was en wist wat ik nu wist.
Al dat verdriet al die pijn.
Waarom moet iemand dat beleven in het leven?
Dat is misschien wel de vraag voor iedereen.
Vroeger toen ik nog niet wist wat pijn was.
Vroeger toen ik nog niet wist wat doodgaan was.
Vroeger was zo goed.
Maar we leven nu, niet meer vroeger.
En nu weet ik wel wat pijn is wat doodgaan is.
Hellaas weet ik dat maar al te goed.
Toekomst.
Is wat ik nu te gemoed ga.
En in de rest van mijn leven zal ik nog
veel pijn en verdriet krijgen.
En als ik dan denk aan vroeger.
Dan wou ik dat ik nog niet wist wat pijn,
verdriet en doodgaan was.